Yakında sahnede 50. yılını kutlayacak olan Nükhet Duru, performansında radikal bir dönüş mü yaptı? Nasıl, artık caz mı söyleyecek?
İş Sanat Kuleleri’nin genelde klasik seven ama değişik performanslara da gözü gönlü açık seyircisi, Nükhet Duru’yu da bu farklı müzik denemesinde yalnız bırakmadı. Nükhet Duru da onlara bütün sevecenliği, bütün şirinliği, bütün sahne büyüsüyle yanıt verdi. Arkasında çok iyi bir caz orkestrasıyla, POW Trio ve yılların müzik insanı İzzet Öz’ün yönlendirmesiyle şarkılarını biraz farklı bir uslupla söyledi. Ünlü türküleri de şarkıları da kattı repertuvarına. Kıyafeti ne pop müzik sanatçısı gibiydi ne tam caz şarkıcısı gibi. Şıktı, güzeldi, cilveliydi, dinleyicisi de kendisi de mutluydu. Orkestrası da tipik cazcı olarak, çok cool’du! Nünü o kadar tatlı, o kadar mutluydu ki sonunda seyircisiyle sohbet ederken sahnenin fazla önüne çıktı ve geri geri giderken arkasındaki hoparlörlere takılıp düştü! Ayaklarını havada gördüğümde bakamadım! Neyse ki yumuşak bir düşüştü, bir şeyi yok, nazara geldi, tayt giyenlerin de ahına! “Memleketin en önemli sorunu buymuş meğer” diye takılıyordu, konser öncesi buluştuğumuzda. Çok geçmiş olsun, nice sahnelere…
